Verhalen 2013
U bevindt zich hier: Startpagina » Verhalen 2013
Ontvangst:

Om 8.30 uur werden we al gebeld dat de bus om ongeveer 10.00 uur zou aankomen in Emmeloord.
Om 10.00 uur waren alle gastgezinnen in het Voorhuys en voordat de bus arriveerde, zag je al wat gespannen gezichten.
We stonden buiten te wachten, met de jas uit.
Na weken van minder weer, was het nu toch echt wel aardig weer.
Toen de bus er was, gingen de kinderen al snel hun gastgezinnen zoeken.
Nadat een ieder een kopje koffie, thee of iets anders had gekregen, nam Siert het woord, waarbij Asia alles vertaalde in het Pools.
De kinderen werden van harte welkom geheten.
Zij hadden zo'n 13 uur in de bus gezeten en hadden zich perfect gedragen.
Maar nu zijn ze in Emmeloord voor een vakantie in Nederland. SPANNEND, maar ook spannend voor de gastgezinnen. Siert gaf aan dat het "avontuur" nu kon beginnen en nadat de kinderen het ontvangst-tasje hadden ontvangen, ging een ieder naar zijn huis, waarna de verdere kennismaking met de kinderen kon plaatsvinden.

De werkgroep wenst alle gastgezinnen en uiterdaard de Poolse kinderen heel veel plezier toe in de komende drie weken.De foto's van de aankomst staan op de foto-pagina.

Gastouderavond:

Op maandagavond was de 1e activiteit, de gastouderavond met een kledingbeurs.
Emmy en Bram hadden de schuur weer netjes voor elkaar, er was veel kleding.
De kleding werd gepast, al vonden sommige "mannen" het al snel goed.
Zij wilden spelen, want er waren verschillende spellen. Ook werden er wafels gemaakt en ook die vielen wel in de smaak. Maar er werden toch verschillende tassen gevuld met kleding.
Verder stond de avond in het teken van de 1e ervaringen uitwisselen. Er is niet veel heimwee, geen grote problemen, dus het gaat erg goed. Ook werd vanavond enige achtergrondinformatie over de kinderen uitgedeeld, zodat we iets meer komen te weten van de kinderen.
Wat is het leuk om die eerste ervaringen met elkaar te delen, ik kan al uitkijken naar de volgende activiteit.
Aan het einde van de avond hebben we opgeruimd. Er was nog kleding over, wat de komende maand naar Polen
wordt gebracht. Dus alle broeken, truien, jassen, schoenen e.d. krijgen een goede bestemming.
Nadat we Emmy en Bram en uiteraard hun team bedankt hebben, kan de pax-vlag weer opgevouwen worden en we kunnen weer terugkijken op een geslaagde avond.
Thuis gekomen zien we dat onze kinderen ontzettend blij zijn, met wat ze vanavond hebben "gescoord".

Brillen

Op dinsdag 2 juli zijn we welkom bij de Pearl in de Langenering te Emmeloord. Sipke Rozema en twee van zijn team heten ons van harte welkom.
Van de 20 kinderen zijn er vier kinderen die brildragend zijn of waarvan het vermoeden is dat een bril nodig is. Voor Radosław, Ewelina, Klaudia en Emilia worden metingen gedaan. Emilia kan goed zien maar heeft waarschijnlijk een lui oog en dat los je niet op met een bril. Voor de andere drie begint het uitzoeken van een montuur. Voor Ewelina is het direct duidelijk de eerste die ze opzet is perfect. Nog wat andere geprobeerd maar ze blijft bij haar keuze.
Ook de andere twee zoeken iets moois uit. Volgende week zijn ze klaar en zullen we opnieuw een afspraak maken om de brillen op te halen. Ook voor Asia, onze begeleidster, is er de mogelijkheid voor een nieuwe bril. Ze zoekt een nieuw montuur uit en ook deze zal volgende week gereed zijn. Haar huidige bril wordt nog even voorzien van nieuwe neusvleugels en natuurlijk even helemaal schoon gemaakt. Helder zicht!!!!

Ook via deze weg willen we de Pearl, die dit al meerdere jaren gratis doet, bedanken voor deze mogelijkheid. De kinderen hebben voor het komende jaar een goede bril en het is mooi dat dit op deze manier kan!!!!!!

Scouting:

Donderdag 4 juli waren we als groep te gast bij de scouting. Rondom en in het gebouw de Barakker. Om elkaar beter te leren kennen, zijn we begonnen met krantenmeppertje. In een grote kring snel degene meppen met de krant voordat diegene een andere naam noemde. Omdat in het begin niet iedereen alle namen kende werden er bijvoorbeeld de naam genoemd van de tikker. Na een spel of wat lukte het iedereen aardig en eindigden we met opnoemen van alle namen.
Gedronken want het was lekker warm zo buiten, en toen naar het bos om het spel vlaggenroof te spelen. Al snel bleek dat de geplande variant lastig uit te leggen was, al hebben ze lekker gerend door het bos en geprobeerd om als eerste de vlag van de andere groep te veroveren.
Bij terugkomst nog het spel “wie of wat ben ik” gedaan. Enkele dierennamen, voorwerpen of bekende personen met sticker op het voorhoofd en dan dmv vragen erachter komen wie of wat je bent. Het duurde even voordat ze het door hadden maar toen waren ze niet meer te stoppen.
Enkele explorers van scouting waren ondertussen een vuur aan het maken, en zo konden de kinderen nog proberen om op een touw al liggend zonder de grond te raken naar de overkant te komen. Bij terugkomst was het vuur brandend en konden er broodjes en marshmallows gebakken worden boven het vuur. Een gezellige middag mede dank zij het weer en de scouting natuurlijk.

Familiedag:

Vandaag zijn we met de Poolse kinderen, de gastgezinnen en de werkgroep naar speelpark Sybrandys geweest.
We genoten van het prachtige weer, elkaar en alle attracties.
De kinderen konden weer heerlijk met elkaar bijpraten. Ook de gastouders konden hier weer ervaringen uitwisselen en de werkgroep genoot van alle drukte om hen heen.
Het park was voorzien van schommel tot ‘schietende’ bootjes en iedereen had het prima naar de zin!
Tussen de middag deden we ons tegoed aan belegde broodjes, salades, komkommer, tomaten, eieren en drinken. Tussendoor gingen er líters water – geduldig gehaald door Siert- en liters ranja doorheen.
Als uitsmijter aten we om 16.00 uur heerlijke frietjes met een kroket en waterijsje. De kroketten werden door menigeen met argusogen bekeken en vonden ook niet zo gretig aftrek als bij Nederlandse kinderen. Smaken verschillen blijkbaar.
Na nog een laatste rondje in de bootjes vertrokken we weer naar Emmeloord.
Zoals Leonie de hele dag zong: It’s a beautiful day and I can’t stop myself from smiling!

Natuurmiddag:

Op dinsdag 9 juli hadden we onze inmiddels jaarlijkse natuurmiddag.
We zijn dan te gast bij IVN, Wietze en Anneke maken er elk jaar een feest van.
Ook hadden we weer geweldig mooi weer, wat zo'n middag in het bos een extraatje geeft.
Eerst gingen de kinderen het bos in om een bloemen te zoeken om daarna zelf een natuur-
schilderij te maken.
Daarna gingen ze met een lepel op zoek naar verschillende insecten, ook hier zie je elk jaar,
dat verschillende kinderen heel fanatiek zijn. Anderen zijn wat bang voor de Hollandse insecten.
Maar prachtig om deze Poolse kinderen zo in onze Flevolandse klei te zien froeten.
Na deze kennismaking stond het fruit al voor ze klaar, ook dat is zo weggewerkt.
Er was gelegenheid om supergrote spijkers in een houtblok te slaan, maar ook een potje jeu de boule
was zeker in trek.
Nog even naar dierenweide geweest, waar je gewoon een koe, een ezel of een geit kan aaien.
En dan weer terug naar het gebouw van IVN, waar de meeste gastouders al weer stonden de wachten.
Er werden hier en daar nog wat afspraken gemaakt om bij elkaar te spelen.
De mensen van IVN werden hartelijk bedankt voor hun inspanning, wij hebben al weer de toezegging binnen,
dat we volgend jaar weer welkom zijn.
Iedereen tevreden en met een goed gevoel weer naar huis.

Verrassingsdag:

Op donderdag 11 juli stond de dag naar de Eemhof op het programma.
Dit is een dag waar wij als begeleiding ook erg naar uitkijken.
Er zit van alles in, spanning, sensatie, lol, lachen, huilen, maar vooral veel plezier.
Om 09.00 uur moesten we ons verzamelen op de parkeerplaats van het hotel vd Valk.
Daar vertrokken we naar de Eemhof, om 10.00 uur waren we daar aanwezig, waar de
kinderen uit Almere al op ons stonden te wachten.
We moesten ons melden bij het Cycle center, waar al een begeleider op ons stond te wachten.
Zij bracht ons naar de eerste activiteit. Vanaf een hoge toren konden de kinderen (en begeleiding)
met een kabelbaan naar beneden. Wel spannend, want ten eerste was het erg hoog en de kabelbaan
hing boven het water. Er werd ons uitgelegd hoe we ons konden laten zakken in een boot, die ons weer
terugbracht naar de beginplaats. Maar goed dat Asia er bij was, maar het ging perfect.
Alle 20 kinderen hebben de kabelbaan getrotseerd.
Na de kabelbaan konden we de klimtoren "overwinnen".
Wat we elk jaar weer zien, is dat de stoerste mannen hier soms problemen mee hebben, terwijl de kleinsten
onder de kinderen, met ogenschijnlijk alle gemak naar boven klimmen.
Na dit "geweld" werd de lunch klaar gemaakt, om daarna het zwembad in te kunnen.
Geweldig te zien, als we na het omkleden naar binnen gaan, de reacties van de kinderen van de ene wauw naar de
andere wauw gaan. Het is genieten, genieten en nog eens genieten.
Om drie uur gaan we de flowrider uitproberen. Dit is een geweldige ervaring voor de kinderen.
De tijd vliegt, zeker als je lol hebt, want om vijf uur staat de patat met kroket al weer klaar.
Na het eten kunnen de kinderen nog een uur het zwembad in, de glijbanen, de wildwaterbaan, het
golfslagbad, alles wordt nog een keer gedaan, waarna we erg tevreden weer naar huis kunnen.
Om 20.15 uur waren we weer in Emmeloord, er werden nog wat afspraakje gemaakt.
Daarna ging een ieder weer moe, maar voldaan, naar huis.

Giethoorn:

Na de leuke dag in de Eemhof stond een dagje Giethoorn op het programma.
Het was fantastisch weer, dus een dagje op het water is geen straf.
Er lagen 5 fluisterbootjes klaar, die waren snel gevuld. In elke bootje minimaal één volwassene en de tocht
kon beginnen. De kinderen genoten zichtbaar in de grachten van Giethoorn.
Ook de eendjes, die tussen de boten doorzwommen, waren erg in trek.
Stukjes brood (wat bestemd was voor de lunch, denk ik) werd gevoerd, zodat de eenden meezwommen.
Erg leuk, leuk, leuk.
Eénmaal op het meer aangekomen, mochten de kinderen ook het roer in handen nemen.
Zo'n groot meer en dan toch elkaar kunnen vinden. (lees: botsen).
Het valt ook niet mee, wanneer je voor het eerst een boot moet besturen, want als je het roer naar rechts duwt,
gaat de boot naar links. Dat is wel even vreemd.
Maar het grote meer, het mooie weer, ze vonden het geweldig.
Ook toen we gingen aanmeren bij een eiland om te lunchen, konden ze zich vermaken.
Op het eiland was een zwempoel, waar we met z'n allen even konden stoeien.
Na ongeveer een uur, hadden de meesten wel weer zin om het meer op te gaan, want zo'n bootje is toch wel erg leuk.
Om 16.00 uur moesten we weer wij het restaurant zijn, waar we de boten hebben gehuurd.
En met dit warme weer ging een ijsje er natuurlijk zeker in, daarna op weg naar Tollebeek, voor de kerkdienst.

Kerkdienst:

Na een warme dag op het water in Giethoorn, is het wel even wennen als je aankomt bij de kerk in Tollebeek.
Maar daar worden we elk jaar weer op een gastvrije wijze ontvangen door mevrouw Merks.
Op het veldje kon nog even gevoetbald en tikkertje gespeeld worden. Om 17.30 uur schoven we aan tafel.
Mevrouw Merks had voor ons een maaltijd voorbereid, zodat de magen weer gevuld konden worden.
De heerlijke soep en broodjes vielen goed in de smaak.
Na de maaltijd werd er omgekleed om netjes in de kerk te zitten. Ook de meeste gastouders arriveerden.
Pastor Okonek had een Poolse dienst voorbereid, waar de Poolse kinderen bij betrokken werden.
Leonie Beks begeleide ons op keyboard bij het zingen, terwijl de dochters van de familie schulting voor en na de dienst
prachtig vioolspel lieten horen. Jakub (bij fam. Geerligs) was misdienaar.
Na de kerkdienst was er gelegenheid voor een kopje koffie, thee of iets fris.
Daarna ging ieder gezin weer naar huis, een mooie dag, een mooie herinnering.

Walibi Holland:

Dag verslag van uur tot uur:

07.30 uur de dag begonnen met het maken van 26 lunch pakketjes door Wilma Asia en Siert bij Bakker Bart.
08.30 uur Vertrek bij van der Valk met vijf chauffeurs, Rogier, Wim, Martin, Ilse en Siert. Met ons reizen 18 Poolse kinderen en de Asia onze begeleidster.
09.30 uur alle auto’s geparkeerd bij Walibien er komen nog twee kinderen uit Almere Martijn is mooi optijd en we drinken allemaal nog wat koffie of fris en dan het park in
10.00 uur gaat het park open en zijn alle kinderen op lengte gemeten. Als je beneden de 150cm bent krijg je een gekleurde armband zodat zichtbaar is hoe lang een kind is.

We zijn in vijf groepen het park ingetrokken. Eén begeleider met 4 kinderen. Allemaal een rug zak mee met drinken en een wat snoep. Het is niet erg druk in het park hier door zijn er gaan lange wachtrijen, Prima!!!

12.30 uur Lunch tijd. Omdat het warm is brengt Kees de lunch pakketjes even langs. We waren er ook aan toe.
13.00 uur alle groepen weer onderweg in het park, De Goliath, de Robin Hood en botsauto’s zijn favoriet.
16.00 uur allemaal even wat drinken, ontbijtkoek en een zakje chips, en dan gauw weer verder de tijd gaat hier snel.
18.00 uur verzamelen bij de uitgang, nog even naar toilet, foto’s maken bij de uitgang en dan op weg naar Marknesse
19.10 uur Heerlijke krul macaroni gegeten van Eindeloos en er was koffie en thee en natuurlijk fris voor de kids.

Als verrassing waren er voor alle kinderen een rode reiskoffer, een leren bal van Butter uit Dronten en een set tennisbatjes van HdV computers uit Steenwijk.
Daarna lekker spelen op de boerderij van Kees en Anja waar een bloembak sneuvelt en de skelter een lekke band heeft. Maar dit wordt de komende weken weer opgelost.
Een prachtige dag waarin de kinderen hebben genoten van een uitgebreide speeltuin.

Slotavond:

En dan is het al weer zover!
In het programmaboekje lezen we dat we al weer toe zijn aan de slotavond.
Zoals vorig jaar, waren we ook dit jaar te gast op het park "Eigen Wijze", een prachtige lokatie
waar we heerlijk konden gebruikmaken van de bbq.
Het weer was weer voortreffelijk, dus het was weer genieten.
Er was voldoende vlees en drinken, zodat de magen gevuld konden worden.
Ook de menners waren weer van de partij, dit is een prachtige gebeurtenis voor de kinderen.
Als je kijkt naar de foto's, dan zie je dat er genoten is.
Tijdens de disco nog een gastoptreden gehad van enkele dames, poolse en twee Nederlandse sterren.
Ook nog even kort twee heren op de dansvloer gezien, zo was het feest weer compleet.
Nadat alles is opgeruimd, kunnen we ook nu weer aan het einde van de avond zeggen:
Het was weer een zeer geslaagde activiteit.
Op naar morgen, wat in het teken zal staan van koffiers inpakken en afscheid.
Daarom voor degene die dat willen, gaan we 's middags nog even naar het klimbos in Lelystad.

Afscheid:

Zaterdag 20 juni staat in het teken van afscheid.
Al vanaf het opstaan denken we aan het vertrek, wat 's avonds om 21.00 uur staat te gebeuren.
's morgens konden de koffers ingepakt worden.
's middags hadden we voor het eerst een activiteit gepland, al was het niet verplicht om hier aan deel te nemen.
Maar zo'n laatste dag kan heel vervelend zijn, dus als je dan met z'n allen ergens naar toe kunt, is dit prettig.
Zeker al je een leuke groep kinderen en gastouders hebt.
Op het programma stond een middagje naar het belevenissenbos in Lelystad, ook wel klimbos genoemd.
Het was zeker een succes, ook al omdat het weer mooi weer was.
Om 13.30 uur vertrokken we vanaf de welbekende verzamelplaats in Emmeloord.
Nadat we een plekje hadden gevonden in het bos, vlak bij het water, lagen de eerste kinderen ook al snel in het water.
We hadden wat te drinken en te snoepen meegenomen, er was veel vertier, zodat de middag snel om was.
Een ieder ging weer zijn eigen weg, om de laatste dingetjes nog even te doen.
Zo is het snel 20.30 uur, want dan moeten we ons verzamelen bij het Voorhuys, van waar de bus gaat vertrekken.
Om 21.00 uur is het zover, de bus vertrekt. Sombere smoeltjes voor het raam.
Hier en daar werd een traantje weggeveegd.
En nadat de buschauffeur nog een extra rondje rijdt, gaan ze definitief op weg terug naar Polen, naar huis.
Zondagmorgen krijgen we een berichtje dat de kinderen veilig zijn aangekomen.
En als maandag Martin ook weer veilig is teruggekeerd in Nederland, kunnen we spreken van een zeer geslaagde actie.
Wat al vaker is gezegd, het fantastische weer heeft hier zeker een grote rol in gespeeld.

Terug naar Katowice,

Om 21:00 uur vertrok de bus bij ‘t Voorhuys met als bestemming Katowice. We werden uitgezwaaid door de gastouders. Na een extra rondje om de Deel en nog een laatste (emotionele) bye bye gingen we richting de snelweg. De rit verliep voorspoedig, alleen bij Zwolle nam onze chauffeur even de verkeerde afslag maar dankzij TomTom gingen we al vlot weer de goede kant op.

Vlak over de grens met Duitsland de eerste plas stop. Deze verliep (voor mij verrassend) buitengewoon vlot en na 15 minuten knorde de bus vrolijk verder. Ik had nooit verwacht dat een plas stop met 29 kinderen/pubers in 15 minuten klaar kon zijn. Ik vind dit voor 3 kinderen al een recordtijd :) Zo werd er om de 4 uur gestopt, geplast en weer doorgereden verder de nacht in. Rond 0:00 uur vielen de eerste oogjes dicht en zo rond 1:30 uur leek iedereen te slapen.

Toen we om 6:30 uur Polen binnenreden, werd ons al vlot duidelijk dat we de hobbelweg via Berlijn genomen hadden. De hele bus schudde en rammelde dat het een lieve lust was. Handig, want zo hoefden we niemand wakker te maken. :) Gelukkig was het hobbel stuk “maar” 100 km lang en kwamen we na een uurtje rammelen weer in rustiger vaarwater.

Na nog een paar stops begonnen “de echte mannen” - die ook niet geslapen hebben (ahum) - de stal te ruiken en werden wat ongedurig. Asia maakte daar snel een einde aan en zo verliepen ook de laatste kilometers goed.

In Katowice stonden alle ouders al op “het” plein te wachten om hun kinderen in de armen te sluiten. Voor mij als gastouder-begeleider een emotioneel moment om afscheid te nemen na nog een paar knuffels en omhelzingen van “onze” kinderen. Het is erg indrukwekkend als ouders je bedanken en met een brok in de keel “dziękuję” zeggen en je een hand geven. Graag had ik naar jullie gastouders/werkgroepers DIE emotie willen overbrengen, maar ik kan het alleen maar vertellen/schrijven. Indrukwekkend is het zeker.

Natuurlijk zijn er ook leuke, grappige momenten op zo'n plein. Zo stond de broer van Paulina en Jakub achter zijn al volgepakte auto zichzelf op het hoofd te krabben. Achter de auto stonden namelijk nóg 4 bomvolle Esprit tassen met kleren. Iedereen die al eens een ”vakantie-auto” heeft ingepakt herkent het gevoel wat je dan bekruipt. :) Leuk die kledingbeurs!

Na een uurtje is iedereen huiswaarts gekeerd en sta je als begeleiding nog met vochtige ogen en een lege bus je proberen te beseffen wat er het laatste uur allemaal gebeurd is.
Gelukkig hebben we de foto's nog.